22/12/10

Seda , de Alessandro Baricco

En decembro a lectura escollida foi  'Seda'  de Alessandro Baricco.Esta historia está inspirada na vida dun home que se dedica ao mercado dos gusanos de seda.

Trátase dun libro curto, de apenas 65 capítulos pouco extensos, nos que relata moitas cousas moi lentamente e ao mesmo tempo outras moi rápido. Realmente este libro gustoume moito, levoume apenas unha hora e media (xa que tiña a música de fondo e estaba atendendo outras cousas en internet). 

Ten apenas 4 personaxes principais e outros tantos secundarios. O protagonista ía ser militar pero dedicouse ao comercio de gusanos de seda por recomendación dun coñecido. Ao principio só comerciaban con gusanos do sur de Francia, pero as enfermidades mataban á gran maioria da producción, por iso chegou ata o Xapón. Realizou 4 viaxes para traer os mellores gusanos de seda. Alí transcurren uns acontecementos que lle obligan a volver. A sua vida finaliza tranquila no seu parque, ao lado do seu lago que lle recordaba a súa vida.

É un libro que se pode ler tranquilamente nunha hora, aínda que hai que estar moi atento porque hai elementos cruciais que son vitais para comprender o final, (sobre todo algúns signos de puntuación).


Iván Pérez Domínguez, membro do clube de lectores NAEstrada-525.

19/11/10

La ciudad y los perros de Vargas Llosa


En novembro a lectura escollida foi unha das primeiras novelas do reciente Premio Nobel. Nela preséntase con crudeza a vida no colexio limeño Leoncio Prado, no que están internos os adolescentes protagonistas que sufren as humillacións dun sistema xerárquico que só permite que se salven os mais fortes.
Di Orquídea:
La ciudad y los perros es un libro del último premio Nobel de Literatura: Mario Vargas Llosa. Yo, que soy una humilde lectora más, lo he disfrutado. No lo amé quizá porque no lo leí con la suficiente calma (hay que tener en cuenta que empecé por la noche y lo acabé de leer entre clase y clase), quizá porque me costó mucho adaptarme a su manera de escribir; quizá, simplemente, porque no estoy hecha para leer a Vargas Llosa o quizá porque esos días estaba obsesionada con ver la última película de Harry Potter.

¿Sobre los personajes? Sí, los amé... Alberto, Jaguar y El Esclavo. Alberto es un chico normal, que va al internado para militares... Y un poeta pero no en el sentido estricto de la palabra más bien escribe "novelas" con cierto contenido inadecuado. Jaguar es el jefe del pelotón, protege a sus amigos con lo que puede y un poco más... Pobre Jaguar, si hay un personaje con el cuál empaticé fue él. El Esclavo es un pobre chaval que no quiere pelear, ni discutir él solo quiere sobrevivir.

Ah, y luego esta Teresa. Si alguien la comprende o entiende por qué... Por favor, que me lo explique. Teresa es un personaje que no entendí y que, desde luego, me parece raro.(Sí, solo eso).

Podría decir que es un libro para leer en una tarde y sin mucha complicación pero no es cierto, a este libro hay que dedicarle cada segundo que merece. Hay que parar cada cierto tiempo y recapitular y también hay que estar muy pendiente de los cambios de narración. Hay que estar atento a cada palabra porque podría suponer un punto importante para el final.
Orquídea, membro do club NA Estrada-525

8/11/10

Novidades

O clube de lectura NA Estrada-525 adquiriu moitos títulos de literatura e de cómic que, coma sempre, xa tendes á vosa disposición na Megabiblioteca. Entre eles se vos aconsella a lectura dos cómics El caso del velo, Negrinha, Zits, Autobio, Puta guerra e Todo el polvo del camino que tratan dende o choque intercultural ate a adolescencia, a época da Gran Depresión en EE.UU., a Primeira Guerra Mundial ou o consumo responsable. Na literatura xuvenil atoparedes La evolución de Calpurnia Tate, Chocolate amargo, El vendedor de cuentos, Dos velas para el diablo, El coleccionista de relojes extraordinarios; C, el pequeño libro que aún no tenía nombre, La torre y la isla, El nombre del viento, a triloxía La puerta oscura... e na de adultos A praia dos afogados, Herbamoura, Cometas en el cielo, El tiempo entre costuras, El rescoldo, La ciudad y los perros, El sueño del celta... Mais de 60 títulos!!! Podedes consultalos no catálogo da nosa biblioteca na rede.

24/10/10

Entre contos hispanoamericanos


A selección de relatos de Julio Cortázar e Horacio Quiroga deu para falar da vida na selva, das emocións, da inquietude... Nos textos algúns membros destacaron o uso pautado dos elementos terroríficos, outros o xiro inesperado da trama...
E ti, que suliñas?

20/10/10

Para os contistas do medo

Se alguén tivera que preparar unha lectura de medo, podería ler o conto de Diesteaquí .

12/5/10

Nada , de Carmen Laforet



Nada es un libro muy realista, que representa la realidad de la España de la posguerra, y aunque sea difícil de reconocer, también la realidad de muchos hogares. Por suerte, vamos progresando y cada vez hay menos machismo, pero avanzamos muy despacio. Me gusta el punto de vista que tiene, aunque Andrea es demasiado neutral, y en una ocasión, acaba volviéndose como el resto de la familia.



María.

19/4/10

El Guardián entre el centeno , de J.D. Salinger


El guardián entre el centeno , do "peculiar" autor estadounidense J.D. Salinger (morto recentemente) , trata da historia de Holden Caufield, xove ao que expulsan do instituto no que estudaba interno, e decide vivi-los tres días de vacacións que lle quedan libre e como el queira. Estamos a falar dunha obra única, que conta todo dende a perspectiva febril e maniática de Holden. As súas manías, os seus pensamentos, as súas inquietudes, vense reflexados no desenvolvemento da historia. A obra ten toques de humor, drama, e ¿filosofía?. En definitiva, un libro que non debedes perder.


                                                                                                                    Álvaro.

P.D.: A biografía do curioso escritor J.D. Salinger, aquí. (Wikipedia)

24/3/10

El curioso incidente del perro a medianoche, por Mark Haddon

   El curioso incidente del perro a medianoche  cóntanos a historia de Cristopher Boone, un rapaz de 15 anos un tanto especial: ten memoria fotográfica, é incapaz de mentir  e  vai a unha escola para estudiantes con "necesidades especiais" (un eufemismo que detesta). E é que Cristopher padece o Sídrome de Asperger. Por ese motivo, non soporta que as cousas saian da súa orde específica e ten problemas co contacto físico. Pero un día ocorre algo completamente inesperado: atopa ao can da súa veciña, Wellington, morto e atravesado por unha forca de xardín. Cristopher decídese a facer unha novela policíaca usando o asasinato do can como argumento e misterio principal, contándonos os segredos da súa vida e a súa personalidade. Misterio, drama e, sí, un belisco de humor nesta obra indispensable.


                                                            Álvaro
Información adicional:
Síndrome de Asperger en Wikipedia (castelán)
Síndrome de Asperger en Wikipedia (galego, menos completo)

15/1/10

Sin vuelta atrás de Sierra i Fabra

Os lectores comentan:

Este libro refleja la vida escolar, centrándose solo en la violencia de un grupo hacia otro y la ignorancia de ello por parte de otros.La muerte de Jacinto hace sentir lo mal que una persona lo está pasando debido a la violencia escolar. El suicidio es un acto extremo donde no se puede aguantar más. Los profesores, si ya sabían lo que ocurría, debían haber dado la voz de alarma y no quedarse callados mirando hacia otro lado como si nada ocurriese. Es un acto de cobardía que no hubiesen hablado, y lo mismo pienso de Cecilia y de M. Ángel. Se puede ser leal a un amigo, pero si le están maltratando no es un tema para callarse la boca. Por otro lado, opino que se exageran demasiado algunas reacciones. Por ejemplo, el intento de suicidio de Alan me parece un remordimiento demasiado exagerado, ya que el también pegaba y estaba con Salva y compañía en sus fechorías. En cambio me parece muy real otra actitud: cuando Salva, Cafre, Segis y Alan se enteran de la verdadera razón de la muerte de Jacinto, intentan hacer como si ellos no hubiesen hecho nada y "camelan" a M. Ángel. Verdaderamente pienso que es ésta la actitud que mejor se identifica con la realidad, ya que los matones, por así decirlo, al ser descubiertos, o estar a punto de ello, intentan agacharse y esconderse de sus actos y no dar la cara por ellos. A pesar de los aspectos del libro que no he visto bien, la historia es en sí triste y realista, y en mi opinión el modo en que se narra es agradable, sin pararse demasiado a describir las cosas. Es un libro ameno y fácil de leer.

Lucía R. (membro do club de lectura NA Estrada-525)